تقديم به معشوقم مهدي... روزها خسته و شب ها كسلم- آسمان آبي نيست- ابرها ميگريند- مردمان از پي دنيا زيادت بردند- مردمان از پي دنيا و هوس- دين را بازي هر روزه‌ي خود ميدانند- آنكه روزي تو برايش قيام خواهي كرد- روزها كوتاهند- شب ها طولاني- شب ها غمگين اند- لاله ها داغ غمت را در دل- همچو فرزند يتيمي در آغوش دارند-- عاشقان رخ تو- من و امثال مرا عاشق روي تو ندانند- چرا؟- كه زبس در پي شهوات و گناهيم- ولي- همچنان در ره تو خواهم ماند- تا كه روزي نظر لطف كني- و غم عشقت را- در دل من فكني- باز هم ميگويم- كه تويي شاه و گدايانيم ما ...- سلام دوست عزيز ، يه سر به ما هم بزن ، خوشحال ميشيم!!!